DIAGNOSTYKA METODĄ PRECHTLA
Ciąża to tylko początek. Początek nowego życia, w którym zaczynają się troski i zmartwienia przyszłych rodziców o dobro ich dziecka. W ciągu dziewięciu miesięcy kobieta w ciąży poddaje się różnym badaniom, aby w miarę możliwości mieć pewność, że jej dziecku nie zagraża żadna choroba, że urodzi się zdrowe. I nawet jeśli w tym okresie wszystkie badania wychodzą pomyślnie, proces porodu może (ale nie musi!) zmienić ten stan rzeczy. Bywa, że porody są trudne, wielogodzinne, z powodu braku postępów kierowane do cięcia cesarskiego, czy prowadzone do końca drogą naturalną - wszystko zależy od lekarza i położnej, którym przyszli rodzice muszą zaufać. Jeśli w trakcie porodu nastąpią jakieś komplikacje, wtedy dziecko kierowane jest pod specjalistyczną opiekę np. neurologa czy ortopedy. Te standardowe formy opieki lekarskiej stopniowo zaczyna wypierać nowa metoda obserwacji i diagnozowania noworodków i niemowlaków- metoda Prechtla.
Diagnostyka metodą Prechtla posługuje się pojęciem specyficznych wzorców motoryki spontanicznej, tzw. general movements (GM’s). Występują one u płodu od 8 tygodnia życia i utrzymują się u dziecka po urodzeniu przez pierwszych ok. 6 miesięcy życia. Prowadzone w ostatanich latach badania wykazały, że jakość tych wzorców ulega zmianie, jeśli u noworodka lub niemowlcia w pierwszych dwóch trymestrach życia wystąpiły uszkodzenia rozwijającego się układu nerwowego. Dotyczy to rozwijającego się płodu, dzieci przedwcześnie urodzonych, noworodków i niemowląt do 6 miesiąca życia.
Diagnostyka metodą Prechtla pozwala odpowiednio wcześnie stwierdzić lekkie odchylenia od prawidłowych wzorców ruchowych, które mogą prowadzić do deficytów motorycznych i problemów w wieku szkolnym. Dzięki wczesnemu rozpoznaniu dziecko można poddać odpowiedniej terapii w okresie, gdy jest ona najskuteczniejsza ze względu na ogromną plastyczność dziecięcego centralnego układu nerwowego.
U noworodka wykazującego określony nieprawidłowy wzorzec ruchowy z prawdopodobieństwem sięgającym 95% rozwinie się mózgowe porażenie dziecięce. Diagnostyka metodą Prechtla pozwala więc w sposób precyzyjny przewidzieć rozwój ewentualnych późniejszych deficytów neurologicznych i wprowadzić odpowiednie środki wczesnej interwencji.
Diagnostyka metodą Prechtla pozwala odpowiednio wcześnie stwierdzić lekkie odchylenia od prawidłowych wzorców ruchowych, które mogą prowadzić do deficytów motorycznych i problemów w wieku szkolnym. Dzięki wczesnemu rozpoznaniu dziecko można poddać odpowiedniej terapii w okresie, gdy jest ona najskuteczniejsza ze względu na ogromną plastyczność dziecięcego centralnego układu nerwowego.
U noworodka wykazującego określony nieprawidłowy wzorzec ruchowy z prawdopodobieństwem sięgającym 95% rozwinie się mózgowe porażenie dziecięce. Diagnostyka metodą Prechtla pozwala więc w sposób precyzyjny przewidzieć rozwój ewentualnych późniejszych deficytów neurologicznych i wprowadzić odpowiednie środki wczesnej interwencji.
Metoda Prechtla jest metodą nieinwazyjną, bezbolesną, niewymagającą znieczulenia. Diagnostyka opiera się na obserwacji dziecka w stanie czuwania z wykorzystaniem techniki wideo. W odróżnieniu od rezonansu magnetycznego diagnostyka metodą Prechta pozwala również formułować wnioski dotyczące jakości, to znaczy spodziewanego stopnia porażenia mózgowego.